CIĄGLE WIERZĘ: Uważam Rze o Solidarności, Ewie Hołuszko, filmie

wtorek, 20 listopada 2012

Uważam Rze o Solidarności, Ewie Hołuszko, filmie

fragment tekstu Andrzeja Horubały:

Obraz ten, ukończony przed rokiem, ma miejscami charakter notacji, miejscami reportażu, impresji. Jest filmem o samotności. Samotności kobiety osobnej zarówno na kombatanckich spotkaniach, jak i demonstracjach feministycznych, noszącej w sobie tęsknotę za akceptacją, ale i sprawiedliwą solidarną Polską. Noszącej w sobie wspomnienie utopii, jaką pielęgnowaliśmy w latach osiemdziesiątych: solidarności, otwartości, przyjaźni. Ale też utopii, że wszystko się wyrówna, że nastanie święto.

http://www.uwazamrze.pl/artykul/724071,952743-Byly-sobie-dwie-corki-.html

A bezpłatny link na e-teatrze (i za to lubimy ten portal):
http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/150558.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Film opowiada historię transformacji - i Polski i Ewy

Ewa mieszka na obrzeżach Warszawy, z kilkoma psami i kotami. Zarabia na życie wpisując dane do komputera - miało to być zajęcie na chwilę, ale ta chwila trwa już lata. Skończyła fizykę i pedagogikę, kiedyś uczyła na Politechnice. Ale to było przed operacją korekty płci.
Jej prywatna “transformacja” zaczęła się w czasie, kiedy trwała transformacja ustrojowa Polski – zmieniała się gospodarka, system polityczny, społeczeństwo. Ewa Hołuszko była jedną z tych, którzy walczyli o te zmiany - jako Marek Hołuszko. Marek współtworzył ruch Solidarności, był delegatem na I Zjazd, doradcą strajku w Wyższej Szkołe Pożarnictwa z ramienia Solidarności.
Marzył o Polsce pluralistycznej, kraju wolności i równości.
Ale nigdy w czasach tej działalności nie wyjawił swoich najbardziej osobistych marzeń: by skorygować płeć i stać się w pełni kobietą – którą czuł się od dzieciństwa.
Kiedy proklamowano stan wojenny Marek działał w konspiracji, w końcu został aresztowany. W czasie śledztwa nie przyznał się do niczego, nie zdradził żadnych kontaktów. Został zwolniony i wyjechał na Zachód.
Wrócił po 1989 roku. Polska była wolnym krajem. Przeszedł kurację hormonalną, operację i proces sądowy potwierdzający nową tożsamość. W wieku 50 lat Marek został Ewą, a raczej Ewa przestała być Markiem, a stała się sobą.
Starzy znajomi, którzy w międzyczasie zajęli ważne stanowiska w rządzie i lokalnych władzach woleli nie pokazywać się w towarzystwie “dziwadła”. Pracodawcy zwalniali ją pod byle pretekstem. Rodzina wstydzi się tego, co się stało. Wolność, o którą walczyła Ewa okazała się ograniczona.
Społeczeństwo trzymane kilkadziesiąt lat w politycznej zamrażarce, żyjące wedlug prostego podziału na “onych” -“władzę” i “nas” - “ludzi”, nie było przygotowane na radzenie sobie z różnorodnością. Ale rodzą się nowe ruchy protestu. Ewa znowu chodzi na demonstracje, teraz na feministyczne. Ciągle wierzy, że warto walczyć o zmiany.